طراحی الگوی سبک زندگی فرهنگی اسلامی - ایرانی بر مبنای فضای مجازی

چکیده

هدف: هدف از تحقیق حاضر طراحی الگوی سبک زندگی فرهنگی اسلامی - ایرانی بر مبنای فضای مجازی در رسانه‌های اجتماعی ایران بوده است. روش‌شناسی: پژوهش حاضر یک پژوهش کاربردی و از نظر روش انجام یک پژوهش آمیخته (کیفی- کمی) بوده است. روش کیفی براساس نظریه پدیدارشناسی و روش کمی براساس روش معادلات ساختاری می‌باشد. جامعه آماری پژوهش در بخش کیفی شامل خبرگان حوزه سبک زندگی ایرانی اسلامی و فضای مجازی بوده اند که در 10 سال اخیر حداقل 3 مقاله در این حوزه داشته اند و از روش نمونه گیری گلوله برفی استفاده شده است و مصاحبه‌ها تا جایی ادامه پیدا کرده است که به کفایت و اشباع رسیده است. لذا حجم نمونه را 12 نفر تشکیل داده است. در بخش کمی پژوهش نیز جامعه شامل بخشی از افراد ساکن در شهر اصفهان بودند که با کمک فرمول کوکران برای جوامع نامحدود حجم نمونه برابر با تعداد 384 نفر به دست آمده است و روش توزیع پرسشنامه نیز بصورت در دسترس بوده است. یافته‌ها: جهت شناسایی عوامل در ابتدا با مصاحبه به بررسی مقوله‌ها و مفاهیم استخراج شده است پرداخته شده است که نتیجه این بخش از 50 اظهار معنادار شده 29 مقوله اصلی و 144 مفهوم بوده است. سپس در مرحله بعد با تکنیک دلفی این عوامل طی سه مرحله غربالگری شده است و در نهایت در تعداد 29 مقوله و 108 مفهوم به اجماع نظر رسیدند و در انتها نیز جهت مدل­سازی از معادلات ساختاری و حداقل مربعات جزئی با نرم افزار PLS Smart استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد الگوی سبک زندگی فرهنگی اسلامی - ایرانی بر مبنای فضای مجازی در رسانه‌های اجتماعی ایران تحت 11 مؤلفه مؤثر بوده است که در نهایت 4 پیامد مثبت و 6 پیامد منفی را دربردارد و با توجه به پیامدهای حاصله 8 راهکار ارائه شده است. نتیجه‌گیری: نتایج حاکی از آن است که تمرکز بر افزایش ایمان و اعتقادات مردم باعث خواهد شد تا بتوان میزان پیامدهای منفی فضای مجازی بر سبک زندگی فرهنگی اسلامی - ایرانی را کاهش داد.