رابطه هوش اخلاقی و ذهن‌آگاهی با خردمندی با میانجی‌گری هوش اجتماعی در دانش‌آموزان دختر مقطع متوسطه دوم

چکیده

هدف: خردمندی به‌عنوان یک فضیلت شخصیتی از مفاهیم پیچیده و چندبعدی روانشناختی است که نقش مهم و موثری در رشد و توسعه مطلوب انسان دارد. بنابراین، پژوهش حاضر با هدف تعیین رابطه هوش اخلاقی و ذهن‌آگاهی با خردمندی با میانجی‌گری هوش اجتماعی در دانش‌آموزان دختر مقطع متوسطه دوم انجام شد. روش‌شناسی: این مطالعه توصیفی- تحلیلی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش همه دانش‌آموزان دختر مقطع متوسطه دوم شهرستان کنگاور در سال تحصیلی 2-1401 به تعداد 550 نفر بودند. حجم نمونه پژوهش حاضر بر اساس جدول کرجسی و مورگان و با توجه به ریزش‌های احتمالی 250 نفر تعیین که این تعداد که با روش نمونه‌گیری تصادفی منظم انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش حاضر شامل پرسشنامه هوش اخلاقی (Lennick & Kiel, 2005)، سیاهه ذهن‌آگاهی فرایبورگ (Walach et al., 2006)، مقیاس خردمندی (Ardelt, 2003) و مقیاس هوش اجتماعی ترومسو (Silvera et al., 2001) بودند. داده‌های حاصل از اجرای این پژوهش با روش مدل‌سازی معادلات ساختاری در نرم‌افزارهای SPSS و LISREL نسخه 24 تحلیل شدند. یافته‌ها: در این پژوهش، تعداد 30 پرسشنامه ناقص یا مفقوده وجود داشت و تحلیل‌ها برای 220 نفر از دانش‌آموزان دختر مقطع متوسطه دوم انجام شد. بر اساس یافته‌های پژوهش حاضر مدل رابطه هوش اخلاقی و ذهن‌آگاهی با خردمندی با میانجی‌گری هوش اجتماعی در دانش‌آموزان دختر مقطع متوسطه دوم برازش مناسبی داشت. همچنین، اثر مستقیم هوش اخلاقی بر هوش اجتماعی و خردمندی، اثر مستقیم ذهن‌آگاهی بر هوش اجتماعی و خردمندی و اثر مستقیم هوش اجتماعی بر خردمندی مثبت و معنادار بود (001/0P<). افزون بر آن، اثر غیرمستقیم هوش اخلاقی و ذهن‌آگاهی بر خردمندی با میانجی‌گری هوش اجتماعی مثبت و معنادار بود (05/0P<). نتیجه‌گیری: طبق یافته‌های این پژوهش، خردمندی در دانش‌آموزان دختر مقطع متوسطه دوم در نتیجه ارتقای هوش اخلاقی، ذهن‌آگاهی و هوش اجتماعی می‌تواند بهبود یابد. بنابراین، استفاده از برنامه‌های آموزشی جهت بهبود هوش اخلاقی، ذهن‌آگاهی و هوش اجتماعی با هدف ارتقای خردمندی آنان ضروری است.