اثربخشی مهارت‌های ارتباطی مبتنی بر رویکرد شناختی رفتاری بر شیوه‌های خودکنترلی نوجوانان دختر دوره اول متوسطه

چکیده

هدف: هدف پژوهش حاضر ، اثربخشی مهارت‌های ارتباطی مبتنی بر رویکرد شناختی رفتاری بر شیوه‌های خودکنترلی نوجوانان دختر دوره اول متوسطه است. روش: جامعه آماری کلیه دانش آموزان دختر دوره اول متوسطه در سال تحصیلی 95-94 می‌باشند و نمونه آماری را تعداد 30 نفر از دانش‌آموزانی تشکیل دادند که به روش نمونه‌گیری (در دسترس) انتخاب و به‌طور تصادفی در دو گروه آزمایشی و گواه گمارده شدند. ابزار مورداستفاده در این تحقیق پرسشنامه خودکنترلی تانجی بود. طرح تحقیق، نیمه آزمایشی با پیش‌آزمون و پس‌آزمون و گروه کنترل بود، ابتدا برای هردو گروه پیش‌آزمون اجرا گردیده، سپس مداخله آزمایشی (مهارت‌های ارتباطی) برای گروه آزمایش در طی 10 جلسه (هر جلسه 90 دقیقه) به اجرا درآمد. پس از اتمام برنامه درمانی، پس‌آزمون اجرا گردید. داده‌ها با استفاده از روش آماری تحلیل کوواریانس چند متغیره مورد تجزیه‌وتحلیل قرار گرفتند. یافته ها : نتایج نشان داد که مهارت‌های ارتباطی باعث افزایش شیوه های خودکنترلی (P<0/05) پس‌آزمون گروه آزمایش در مقایسه با گروه گواه شده است. نتیجه گیری: آموزش مهارت‌های ارتباطی مبتنی بر رویکرد شناختی رفتاری بر شیوه‌های خودکنترلی نوجوانان دختر تأثیر دارد.