ارائه مدل کاهش فرسودگی شغلی اساتید در دانشگاه سومر عراق

چکیده

هدف: هدف این مطالعه ارائه مدل کاهش فرسودگی شغلی اساتید در دانشگاه سومر عراق بود. روش‌شناسی: پژوهش حاضر از نظر هدف، کاربردی و از نظر شیوه اجرا، توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری این مطالعه اساتید در دانشگاه سومر عراق (110 نفر) بودند که بر اساس جدول کرجسی و مورگان تعداد 86 نفر از آن‌ها با روش نمونه‌گیری تصادفی ساده به‌عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزارهای این پژوهش شامل فرم محقق‌ساخته اطلاعات جمعیت‌شناختی و پرسشنامه محقق‌ساخته فرسودگی شغلی اساتید دانشگاه با 80 گویه بودند. داده‌های این پژوهش با روش‌های تحلیل عاملی اکتشافی و مدل‌یابی معادلات ساختاری در نرم‌افزار SmartPLS-3 تحلیل شدند. یافته‌ها: نتایج پژوهش حاضر حاکی از آن بود که کاهش فرسودگی شغلی اساتید در دانشگاه سومر عراق دارای 41 گویه (39 گویه به دلیل بار عاملی 39/0 و پایین‌تر از آن حذف شدند) در 10 عامل فشارهای کاری و محیطی، تعاملات کاری و روابط انسانی، پشتیبانی سازمانی، تعادل کار و زندگی، رشد و پیشرفت شغلی، مشکلات زیرساختی و تکنولوژیکی، استرس، شفافیت و عدالت سازمانی، نارضایتی مالی و پاداش‌ها و سیاست‌ها و فرهنگ سازمانی بود؛ به‌طوری که پایایی همه آن‌ها بر اساس روش‌های آلفای کرونباخ و ترکیبی بالاتر از 70/0 و روایی همه آن‌ها بر اساس میانگین واریانس استخراج‌شده بالاتر از 50/0 به‌دست آمد. همچنین، مدل کاهش فرسودگی شغلی اساتید در دانشگاه سومر عراق برازش مناسبی داشت و اثر آن بر هر ده عامل فشارهای کاری و محیطی، تعاملات کاری و روابط انسانی، پشتیبانی سازمانی، تعادل کار و زندگی، رشد و پیشرفت شغلی، مشکلات زیرساختی و تکنولوژیکی، استرس، شفافیت و عدالت سازمانی، نارضایتی مالی و پاداش‌ها و سیاست‌ها و فرهنگ سازمانی معنادار بود (05/0P<). نتیجه‌گیری: بر اساس مدل طراحی‌شده در پژوهش حاضر، می‌توان گام موثری در جهت کاهش فرسودگی شغلی اساتید دانشگاه از طریق فشارهای کاری و محیطی، تعاملات کاری و روابط انسانی، پشتیبانی سازمانی، تعادل کار و زندگی، رشد و پیشرفت شغلی، مشکلات زیرساختی و تکنولوژیکی، استرس، شفافیت و عدالت سازمانی، نارضایتی مالی و پاداش‌ها و سیاست‌ها و فرهنگ سازمانی برداشت.