تحلیل رشدی درگیری تحصیلی در دانش آموزان دختر و پسر شهر مشهد

چکیده

هدف: مطالعه حاضر با هدف مقایسه درگیری تحصیلی در دانش آموزان دختر و پسر شهر مشهد انجام شد. روش‌شناسی: پژوهش به روش غیرآزمایشی از نوع مقایسه‌ای بود. جامعه آماری مطالعه حاضر را دانش آموزان دختر و پسر در دو گروه سنی (10-12 و 13-15 سال)، در مناطق 7 گانه شهر مشهد در سال 1402 به تعداد 4618 نفر تشکیل دادند. حجم نمونه با فرمول کوکران محاسبه و تعداد 355 نفر بعنوان حجم نمونه آماری بدست آمد که با روش نمونه­گیری خوشه‌ای چند مرحله‌ای دانش آموزان به عنوان نمونه پژوهش انتخاب گردیدند. برای جمع آوری داده‌ها از پرسشنامه درگیری تحصیلی زرنگ (1392) استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها و آزمون فرضیه‌های تحقیق از روش‌های آماریt  نمونه مستقل و تحلیل واریانس چند متغیره (مانوا) استفاده شد. یافته‌ها: بر طبق یافته‌های بدست آمده، دانش آموزان گروه سنی 13-15 سال، در درگیری تحصیلی و مؤلفه‌های درگیری شناختی، رفتاری و انگیزشی میانگین بالاتری از دانش آموزان گروه سنی 10-12 سال داشتند. نتیجه‌گیری: بر اساس یافته‌های به دست آمده می‌توان نتیجه گرفت با افزایش سن، درگیری تحصیلی در دانش آموزان نیز افزایش می‌یابد.