اثربخشی و مقایسه رفتار درمانی عقلانی-عاطفی و درمان یکپارچگی حسی بر سبک‌های تصمیم‌گیری و مهارت‌های اجتماعی کودکان مبتلا به کندی شناختی

چکیده

هدف: این مطالعه با هدف تعیین اثربخشی و مقایسه رفتاردرمانی عقلانی هیجانی (REBT) و درمان مبتنی بر یکپارچگی حسی (SIT) بر سبک‌های تصمیم‌گیری و مهارت‌های اجتماعی در کودکان با ضرب شناختی کند (SCT) انجام شد. روش‌شناسی: این پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش‌آزمون-پس‌آزمون و گروه کنترل بود. نمونه شامل 15 کودک 11 تا 14 ساله از ناحیه 2 استان قم در سال 2022 بود که با SCT تشخیص داده شده بودند. شرکت‌کنندگان به صورت تصادفی به سه گروه تقسیم شدند: REBT (n=5)، SIT (n=5)، و کنترل (n=5). ابزارهای پژوهش شامل مقیاس کندگامی شناختی پنی و همکاران (2009)، پرسشنامه سبک‌های تصمیم‌گیری اسکات و بروس (1995)، و پرسشنامه مهارت‌های اجتماعی ماتسون (1986) بود. مداخلات شامل 9 جلسه REBT و 12 جلسه SIT بود. داده‌ها با استفاده از تحلیل کوواریانس و نرم‌افزار SPSS 24 تحلیل شدند. یافته‌ها: نتایج نشان داد که در گروه‌های REBT و SIT نسبت به گروه کنترل، بهبود معناداری در تصمیم‌گیری عقلانی (F(2, 12) = 13.05, p = .002, η² = .72)، تصمیم‌گیری آنی (F(2, 12) = 15.01, p = .001, η² = .75)، تصمیم‌گیری اجتنابی (F(2, 12) = 11.12, p = .003, η² = .69)، و مهارت‌های اجتماعی (F(2, 12) = 24.36, p = .000, η² = .83) مشاهده شد. آزمون‌های تعقیبی نشان داد که REBT در کاهش سبک‌های تصمیم‌گیری آنی و اجتنابی و افزایش مهارت‌های اجتماعی نسبت به SIT مؤثرتر بود. نتیجه‌گیری: هر دو روش REBT و SIT در بهبود تصمیم‌گیری عقلانی و مهارت‌های اجتماعی کودکان با SCT مؤثر هستند. با این حال، REBT در کاهش سبک‌های تصمیم‌گیری آنی و اجتنابی و افزایش مهارت‌های اجتماعی نسبت به SIT مؤثرتر است.