واکاوی اثربخشی آموزش مهارت‌های اجتماعی بر زورگویی و تکانشگری دانش‌آموزان

چکیده

هدف: هدف پژوهش حاضر، تعیین تأثیر اثربخشی آموزش مهارت‌های اجتماعی بر زورگویی و تکانشگری دانش‌آموزان پسر دوره دوم متوسطه شهرستان شیراز بود. روش: در پژوهش حاضر، از روش آزمایشی با طرح نیمه­آزمایشی پیش­آزمون-پس­آزمون و گروه گواه استفاده شد. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی دانش‌آموزان پسر در حال تحصیل در هنرستان­های ناحیه دو شهر شیراز در سال تحصیلی 98-1397 بودند که 30 نفر از آن­ها با استفاده از روش نمونه‌گیری دردسترس به‌عنوان نمونه انتخاب شده و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایشی و گواه (هر گروه 15 نفر) قرار گرفتند. ابتدا اعضای هر دو گروه با به‌کارگیری مقیاس تکانشگری (باس و پری، 1992) و مقیاس زورگویی (اولوئوس، 1996) مورد آزمون قرار گرفتند (پیش­آزمون). سپس، گروه آزمایشی به مدت 8 جلسه تحت آموزش مهارت‌های اجتماعی قرار گرفتند درحالی‌که گروه گواه آموزشی دریافت نکرند. پس از اتمام جلسات گروهی، از هر دو گروه پس‌آزمون گرفته شد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از تحلیل کواریانس با استفاده از نرم افزار spss21 استفاده شد.یافته‌ها: یافته‌های پژوهش نشان داد که پس از انجام مداخله، متغیر تکانشگری کلی و مؤلفه‌های آن (تکانشگری بدنی، تکانشگری کلامی، خشم و خصومت) و همچنین زورگویی و مؤلفه‌های آن (به‌خصوص شیوع زورگویی) در آزمودنی‌های گروه آزمایشی به نسبت گروه گواه کاهش معناداری داشت (01/0>P < /span>).نتیجه‌گیری: آموزش مهارت‌های اجتماعی بر کاهش تکانشگری و زورگویی نوجوانان مؤثر و منجر به مدیریت هیجاناتی مانند خشم و پرخاشگری و... می‌شود.