مدلسازی معادلات ساختاری سبکهای تعاملی معلمان بر اساس سازگاری اجتماعی و سرسختی روانشناختی با میانجی سلامت روان در دانشآموزان دختر پایه هشتم
کلمات کلیدی:
سبکهای تعاملی معلمان, سازگاری اجتماعی, سرسختی روانشناختی, سلامت روان, دانشآموزانچکیده
هدف: سبکهای تعاملی معلمان میتواند نقش مهمی در بهبود وضعیت تحصیلی و غیرتحصیلی دانشآموزان داشته باشد. بنابراین، هدف این مطالعه مدلسازی معادلات ساختاری سبکهای تعاملی معلمان بر اساس سازگاری اجتماعی و سرسختی روانشناختی با میانجی سلامت روان در دانشآموزان بود. روش: این مطالعه از نظر هدف کاربردی و از نظر شیوه اجرا مقطعی از نوع همبستگی بود. جامعه پژوهش حاضر همه دانشآموزان دختر پایه هشتم شهر کنگاور در سال تحصیلی 1402-1401 به تعداد 2417 نفر بودند که بر اساس جدول کرجسی و مورگان 379 نفر از آنها با روش نمونهگیری تصادفی خوشهای چندمرحلهای بهعنوان نمونه انتخاب شدند. ابزارهای گردآوری دادهها شامل پرسشنامههای سبکهای تعاملی معلمان (Wubbels, 1993)، سازگاری اجتماعی (Sinha and Singh, 1993)، سرسختی روانشناختی (Kiamersi, 1997) و سلامت روان (Goldberg and Hillier, 1979) بود که دادههای حاصل از اجرای آن با روشهای ضریب همبستگی پیرسون و مدلسازی معادلات ساختاری در نرمافزار Amos تحلیل شدند. یافتهها: یافتههای این مطالعه نشان داد که متغیرهای سازگاری اجتماعی و سرسختی روانشناختی بر سلامت روان و متغیرهای سازگاری اجتماعی، سرسختی روانشناختی و سلامت روان بر سبکهای تعاملی معلمان تاثیر مستقیم و معنادار داشت. افزون بر آن، متغیرهای سازگاری اجتماعی و سرسختی روانشناختی با میانجی سلامت روان بر سبکهای تعاملی معلمان تاثیر غیرمستقیم و معنادار داشتند (05/0P<). نتیجهگیری: طبق نتایج مذکور، برای بهبود سبکهای تعاملی معلمان میتوان زمینه را برای بهبود سازگاری اجتماعی، سرسختی روانشناختی و سلامت روان دانشآموزان فراهم آورد.